Μήνυμα Πρωτοχρονιᾶς 2020

Μήνυμα Πρωτοχρονιᾶς 2020

Μητροπολίτου Γερμανίας καί Ἐξάρχου Κεντρῴας Εὐρώπης

Αὐγουστίνου

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι τῆς Γερμανίας!

Τίς ἡμέρες πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα λαμβάνουμε οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς κάρτες καί ἐπιστολές μέ εὐχές γιά τίς σημαντικές γιά ὅλο τόν κόσμο γιορτές πού ἔρχονται, καθώς καί γιά τό νέο ἔτος πού βρίσκεται πρό τῶν πυλῶν. Τό περιεχόμενο αὐτῆς τῆς ἀλληλογραφίας εἴτε εἶναι στερεότυπο εἴτε πρωτότυπο ἀποτελεῖται ἀπό εὐχές γιά ὑγεία, προσωπική καί οἰκογενειακή εὐτυχία, καλή καρποφορία καί προκοπή. Αὐτές τίς ἡμέρες χαρακτηριστικά εἶναι καί τά μηνύματα τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου, πολιτικῶν καί ἐκκλησιαστικῶν, μέ τά ὁποῖα μᾶς εὔχονται εἰρήνη κυρίως καί εὐημερία.

Οἱ γενικές αὐτές προτάσεις κρύβουν ἕνα κοινό μυστικό: σπανίως μᾶς λένε – ἰδιαίτερα ἐκεῖνες τῶν πολιτικῶν ἀρχόντων – ποιός ἢ ποιοί εἶναι ἐκεῖνοι πού θά ἐκπληρώσουν αὐτές τίς εὐχές. Εἶναι κάτι ἀφηρημένο; Ἡ τύχη – ἂς ποῦμε – ἢ ἡ μοῖρα; Εἶναι κάτι συγκεκριμένο;

Ἐγώ ὁ ἴδιος εἶμαι ὑπεύθυνος γιά νά πραγματοποιήσω τίς εὐχές μου; Μόνος μου ἢ μέ τή βοήθεια τῶν οἰκείων καί τῶν συνανθρώπων μου; Ἢ μήπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μαζί; Πράγματι, πολλά πράγματα ἐξαρτῶνται ἀπό μᾶς τούς ἴδιους. Ἂν λόγου χάρη φροντίζω τή διατροφή καί τήν φυσική μου κατάσταση παραμένω ὑγιής. Ἂν πάλι ἔχω μιά σωστή σχέση μέ τούς οἰκογενεῖς καί τούς συνανθρώπους μου εἶμαι εὐτυχής. Ὅταν οἱ ἀποφάσεις τῶν ἀρχόντων μας δέν ἔχουν ὡς κίνητρο τήν οἰκονομική ἄνθηση καί λυσιτελεῖς συνθῆκες διαβίωσης μιᾶς συγκεκριμένης χώρας ἢ περιοχῆς, ἀλλά ὅλου τοῦ πλανήτη καί ὅλης τῆς Δημιουργίας, τότε ἡ εὐημερία καί ἡ εἰρήνη εἶναι δεδομένα καί ὄχι ζητούμενα. Ἡ ἱστορία καί ἡ ζωή, ὅμως, μᾶς διαψεύδουν. Εὐχόμαστε κάθε χρόνο τά ἴδια πράγματα, γιατί ἡ δική μας ἀτομική ἢ συλλογική συμβολή καί προσπάθεια δέν φτάνει γιά νά τά πραγματοποιήσουμε.

Σέ μᾶς τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς ἡ συνέργεια εἶναι μιά ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας. Στόν καθημερινό ἀγώνα μας μέσα στόν κόσμο ὑπάρχουν στιγμές πού οἱ δικές μας δυνάμεις δέν φτάνουν, εἴτε γιατί αὐτό πού θέλουμε εἶναι πάνω καί ἀπό αὐτές τίς δυνάμεις μας, εἴτε γιατί αὐτός πού ἀπό τήν ἀρχή τοῦ κόσμου βάζει τρικλοποδιά στόν ἄνθρωπο, ὁ Ἀντικείμενος, βρίσκεται καί πάλι ἀπέναντί μας καί μᾶς δυσκολεύει. Ἐκεῖ ἔχουμε τήν ἐπιλογή νά ζητήσουμε τή βοήθεια, τή συνεργασία τοῦ καλοῦ μας Θεοῦ. Συνέργεια σημαίνει συνεργασία Θεοῦ κι ἀνθρώπου γιά τήν ἐπίτευξη τοῦ ζητούμενου. Ὁ ἄνθρωπος – λέει ὁ σοφός λαός μας – δέν εἶναι Θεός, γιά νά μπορεῖ νά τά κάνει ὅλα μόνος του. Κι ὁ Θεός δέν εἶναι σάν μία κοσμική ὑπεραγορά, ἀπό τήν ὁποία παίρνουμε – χωρίς κόπο! – ὅ,τι θέλουμε. Ἀπαιτεῖται συνεργασία τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, ἡ συνεργασία μας μαζί Του. Βέβαια, ὁ ἄνθρωπος – ἐμεῖς! – πλάστηκε νά εἶναι ἐλεύθερος, κι ἐλεύθερα ὀφείλει νά προσκαλεῖ τό Θεό νά τοῦ συμπαρασταθεῖ. Τό σίγουρο εἶναι ὅτι Αὐτός θά ἀνταποκριθεῖ, γιατί δέν ἀδιαφορεῖ γιά τά ἔργα τῶν χεριῶν Του (πρβλ. Ψαλμ 137,8), δηλαδή τόν ἄνθρωπο. Ἡ συνέργεια ἔχει καί τήν προοπτική τῆς τελειότητος τοῦ ἀποτελέσματος, ἀφοῦ «πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειον» (Ἰακ  1,17) προέρχεται ἀπό τόν Θεό καί Δημιουργό μας.

Οἱ εὐχές τῶν ἑορτῶν κρύβουν μέσα τους – χωρίς νά τό ξέρουν καί χωρίς νά τό ξέρουμε – προσευχές. Ὁ καθένας πού μᾶς εὔχεται κάτι, προσεύχεται στήν οὐσία γιά μᾶς. Παρακαλεῖ νά μᾶς δοθεῖ ὑγεία, εὐτυχία, καλή καρποφορία, εὐημερία καί εἰρήνη. Σέ αὐτές τίς προσευχές θά ἤθελα νά συμπεριλάβετε καί τίς δικές μου πατρικές εὐχές, τίς ὁποῖες σᾶς ἀπευθύνω, ὅπως πάντα, μέσα ἀπό τήν καρδιά μου.

Βόννη, 1 Ἰανουαρίου 2020

Ὁ Μητροπολίτης σας 

+ ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος